Nakasimango’t maluha-luha Ramdam ang pighati saking mukha Tila sakin ay wala paring tiwala ‘Bat ba di parin pinapayagang gumala? Gusto ‘ko ng maging malaya Handa na’kong tumanda Andaming saki’y tila’y pinagkait Noo’y di’ko maintindihan kung bakit Mga hinanakit pala’y kanilang malasakit Sana’y mabalikan sa aking pagpikit Ang bata ko pa pala para mundong mapanakit